«مثل زنی که می رود در باد!» مجموعه اشعار سحر توکلی (۱۳۵۸) است. این مجموعه شامل دو دفتر «برای روزهایی که زمین مادر بود!» و «حرفهای قدیمی که نشنیدی و نخواندی و قرار شد تو پیش از خورشید از روی همهٔ حادثه ها بگذری!» میشود.
در نمونهای از این اشعار میخوانیم:
حرف های شوره زده
کلمات کف کرده روی پیشانی خورشید
و لکنتی که چشم های تو را صدا می زند
تا کی دریا را به بیراهه و
حرف هایت را به خاطره بزنم
خیالت تخت
نیم سوخته و خاکستری
روی دریا شناورند
همه ی آرزوهایم
و عشق
نمک زندگیست