صادق هدایت (۱۲۸۱ - ۱۳۳۰) داستان‌نویس، مترجم و روشنفکر ایرانی بود. او را همراهِ محمدعلی جمال‌زاده و بزرگ علوی و صادق چوبک یکی از پدران داستان‌نویسی نوین ایرانی می‌دانند.
نویسنده در این داستان کوتاه به روان بیمار انسان‌های شکست خورده در عشق، اشاره می‌کند. "عشق" در ابتدا به زندگی شخصیت‌های داستان، مفهوم می‌بخشد، اما عاقبت بر باد می‌رود و ناامیدی و اندوه بر جا می‌نهد.
