«گتسبی بزرگ» نوشته اف. اسکات فیتز جرالد، نویسنده نام‌دار آمریکایی است که در سال ۱۸۹۶ متولد شد. در پرینستون تحصیل کرد و در سال ۱۹۱۷ به ارتش پیوست. اولین رمان او «این سوی بهشت» در سال ۱۹۲۰ چاپ شد. نقدهای توفنده‌ای به آن شد و موفقیت اقتصادی برای او به ارمغان آورد. او «زیبا رویان و لعنت شدگان»، «گتسبی بزرگ» و «شب دلاویز است» را به همراه چندین جلد داستان کوتاه منتشر کرد. فیتس جرالد در سن ۴۴ سالگی در سال ۱۹۴۰ درگذشت و آخرین رمانش نیمه‌کاره ماند. ریموند چاندلر درباره‌ی فیتس جرالد چنین گفته: «او یکی از نایاب‌ترین ظرفیت‌های موجود در کل ادبیات بود. فریبندگی متنش فقط یک اتفاق در زیبا نویسی و یا ساده نویسی نبود، بلکه نوعی تخیل ملایم، کنترل شده و بی‌نظیر بود، چیزی شبیه آنچه که شما از یک قطعه موسیقی خوب دریافت می‌کنید».
رمان گتسبی بزرگ اثری فاخر از ادبیات کلاسیک امریکاست. تجدید چاپ‌های مکرر این کتاب در سراسر دنیا و قرار گرفتن آن در لیست صد کتاب برتر جهان گواه این ادعاست. به نقل از تایمز؛ «این اثر یکی از شاخص‌ترین اثرات ادبیات امریکاست، خاطره‌ای جاویدان از هوس، هرزگی و تباهی و بی‌قیدی که همه و همه در ثروت نهفته است».
گتسبی قهرمان کتاب، مردیست خود ساخته و بزرگ که چون هر انسان دیگری مجموعه‌ای از خوبی‌ها و بدی هاست، اما خوبی‌های او بر بدی‌هایش رجحان دارد و بزرگترین اشتباه او لجاجت و پافشاری بر روی یک آرزوی محال از دست رفته است. گاه باید با دنیا و ناملایمات و نا خراشیدگی‌های آن سازگار شد و دنیا را دور زد! کاری که گتسبی نکرد و خواست از نزدیکترین راه به مقصدش برسد و حریف دنیا نشد و زمین خورد. این رمان چون هر رمان دیگری داستان زندگیست، همان زندگی مرسوم و جاری انسانی اما به نظر می‌رسد درس‌های انسانی عمیقی می‌آموزد که ربطی به زمان و مکان ندارد و هر کسی در هر شرایطی می‌تواند از آن بیاموزد و درس بگیرد و اصلا راز جاودانگی و شهرت این اثر چیزی جز این آموزندگی نیست.
