تار و پود

در دلِ دلم غوغایست... گویی قلبم را برای عروسی امشبشان رزو کرده بودند؛ آن هم بی اجازه! من...تو...دو واژه ی آشنای غریب و چه سخت است گذراندن امشب برای من... بدون دعوت روی یکی از صندلی های قلبم می‌نشینم، به تار و پود موسیقی درونم گوش فرا می‌دهم و از دور فقط تو را تماشا می‌کنم....فقط تو را....